M5 Ligfietsen » Nieuws » Laatste nieuws

<< vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | volgende >>


Pick up and go	27 juni 2015
Uit Australie: Ian en zijn vrouw, hij zojuist gepensioneerd, gepassioneerd ligfietser, wat heet: ooit Paris Brest Parijs gedaan op de M5 Ti Shock Proof, halen hun nieuwe M5 tandem op voor een tochtje van 3 maanden dwars door Europa.

Prepreg Tail Bag productie	26 juni 2015
Het was met recht een leerproces....Het uitproberen van maar liefst 15 verschillende carbon prepreg weefsels van zo'n 7 verschillende fabrikanten. Ook: welk middel lost het beste? Veel verschil, van plakkend aan de mal tot plop en er uit. Dan allerlei type folies, dekens, vacuumpompen, vacuumzakken, oveninrichting, totaal onlogische ovenstuurprogramma's en twee weken geleden als klap op de vuurpijl een imploderende mal, want 138 graden bakt wel lekker snel af maar bleek een beetje teveel van het goede... Dat betekende zo'n honderd uur werk verloren en wederom vertraging in de aflevering. Er zijn nu nieuwe mallen gemaakt met een maximaal hittebestendige epoxy. Ook is er gekozen voor een lagere afbaktemperatuur van rond de 110 graden. Duurt langer maar folies en mallen gaan daardoor langer mee. Kortom het draait nu en de prepreg koffers komen onder de halve kilo uit. Dat is dus minder dan een toptas van 17 ltr. De mogelijkheden tot het maken van leuke en lichte producten wordt een stuk groter!


Schuin achter.....	9 mei 2015
Is altijd weer opbeurend om op weg naar je werk, met gewone kleding aan (wel klikpedalen!) dit als maximum snelheid even aan te tippen.... Fiets: M5 Carbon High Racer, 13 graden, Bft 5 schuin achter

Een dag vertraging voor iedereen...	2 mei 2015
We weten het: juist nu is het druk in ligfietsopbouw en bij de vele andere lopende projecten maar er kwam even iets nog urgenters voorbij...Vanwege de renovatie van een schuurdak bij een boerderij in de buurt kwamen de gierzwaluwen ineens zonder behuizing te zitten. En begin mei komen deze bijzondere vogels er weer aan. Vandaar dat we even alles aan de kant gezet hebben en een aantal dubbeldeks houten cottages gemaakt hebben. Deze zullen onder de overstekken gemonteerd worden en hopelijk de gierzwaluwen verleiden daarin te broeden. Dank verder aan Daniël Siepman voor zijn spontane klusbijdrage.


Mooie rode van "down under"	25 maart 2015
(images by P.Worden)Van onze klant Paul Worden uit Australie kregen we deze geslaagde prenten van het door hem zelf opgebouwde M5 Carbon High Racer frame.


Eerste M5 Carbon Tail Bag (21 ltr.) uit de mallen	28 februari 2015
Eindelijk is ie er dan: de M5 Carbon Tail Bag met een inhoud van 21 liter. Deze Carbon Tail Bag past zowel op de M5 Carbon High Racer als op de M5 M-Racer.Het enige onderdeel wat je er bij nodig hebt is het lichte carbon dragertje. De bevestiging van deze Tail Bag op de drager kan plaatsvinden door gebruik te maken van simpele klitteband "stickers".Ook het deksel maakt hier gebruik van.Natuurlijk is het ook mogelijk om een of ander slotje toe te passen. Het product is nu tot stand gekomen door gebruik te maken van het zgn. wet lay-up systeem maar wellicht wordt in de toekomst overgestapt naar pre-preg syteem omdat dat lichter, schoner en sneller werkt.De allereerste Tail Bag kwam nog onder de 800 gram uit maar de verwachting is dat dit met pre-preg tot zelfs rond de 500 gram kan zakken. Door de perfecte aansluiting op de berijder verlaagt deze Tail Bag uw hartslag ook nog eens met maar liefst 10% OF met dezelfde hartslag gaat de snelheid omhoog met zo'n 2 km/u. Dit lijkt niet veel maar er is normaal flinke training voor nodig om dit extraatje te halen.

€ 595,00 [In winkelwagen]

Geslaagde Fiets en Wandelbeurs in RAI Amsterdam	2 februari 2015
Met vooral op zondag een hele drukke bezoekersdag kunnen we terugkijken op een geslaagd evenement met een werkelijk geinteresseerd publiek. Voor heel veel mensen was het een openbaring om het 1.8 kg lichte M5 Carbon High Racer frame (dat 600 kg en meer kan dragen, dus ruim voldoende voor je fietsvakantie...) eens los te voelen. Ook de overburen van "Vrouw bijt hond" waren enthousiast over Arthur's trekkingbike uitvoering van 10,5 kg


20 inch aero velgen in carbon 3K!	13 december 2014
In de maten ETRTO 406 en ETRTO 451
Sinds heden zijn nu ook de 20 inch velgen leverbaar in een fantastische aero 3K carbon variant van maar liefst 50 mm hoog! Deze velgen zijn nu al als spin-off beschikbaar vanwege een ander project waar we momenteel mee bezig zijn. De velgen zijn leverbaar met 16, 20 of 24 spaakgaten. Velgbreedte van de 406 variant is 25 mm, van de 451 uitvoering is deze 21 mm. Het gewicht is slechts 306 gram per stuk (+/- 5 gram). Toelaatbare banddruk is 8.5 bar.


Kettingrol of tandwiel?	11 oktober 2014
Nieuw aluminium 14 tands tandwiel met POM geleidebeugel in test
Vanaf vandaag zit ie op Bram's CHR. De komende tijd moet blijken of dit nieuwe systeem mag blijven of niet. Voor mij is het niet helemaal nieuw aangezien ik 28 jaar geleden ook al eens een dergelijke opstelling heb geprobeerd (was toen wel een stalen variant) maar vanwege bijgeluiden er weer afgehaald heb. Bij positieve bevindingen zullen de tandwielen kleurgeanodiseerd worden en een keiharde Teflon toplaag krijgen. We houden u op de hoogte van de ervaringen!


Uzbekistan per M5 Carbon High Racer	11 oktober 2014
De ochtend van 1 oktober is koel, een stuk koeler dan vorig jaar. Al voor de start zijn er drie lekke banden te betreuren op het korte stukje dat de meeste rijders af moeten leggen naar de startplaats op de parking voor Hotel SMS iti, gelegen aan de zuid-west kant van Tasjkent. We wachten tot wel een half uur na de officiële starttijd om iedereen een gelijke start te geven, de banden zijn geplakt en na de groepsfoto zijn we weg. Het is niet bepaald vechten voor een plaats in het kleine peloton dat de stille straten van Tasjkent doorkruist op weg naar het platteland, er zijn dit jaar slechts acht officiële starters voor het vierde Silk Route 1200 brevet. Net als vorig jaar zijn er slechts drie Europeanen. Dit jaar zijn dit: Lars Jacopsson uit Zweden, Manuel Jekel, Contributing editor van het Duitse Tour Magazin en ikzelf. Verder zijn er starters uit de Russische federatie, Kazachstan en Oezbekistan. Europeanen zijn bang om in dit schitterende land te rijden, er zijn vooroordelen over de regio Centraal-Azië en ook omdat het nog niet zolang geleden bij de Sovjet Unie hoorde. Dit is grotendeels ongegrond. De mensen zijn er vriendelijk en behulpzaam. De vele bezienswaardigheden maken het een geweldig vakantieland en de nationale keuken is om te watertanden. De staat van de wegen is voor het grootste gedeelte redelijk tot goed, slechts enkele honderden kilometers kunnen variëren van slecht tot erbarmelijk slecht. de onderliggende zestig jaar oude Sovjet betonweg komt hier en daar door de lappendeken van stukjes reparatie-asfalt en los gruis heen. Op sommige plekken is het bijna beter om af te stappen. Mocht je door de berm willen rijden dan krijg je zeker te maken met een type doorn wat resoluut korte metten maakt met de sterkste band en dwars door iedere breakerlaag gaat. Het record voor een rijder lag op negen lekke banden in een dag. Mijn tactiek is net als vorig jaar de band zo hard mogelijk oppompen. Vorig jaar had ik nog de 25 mm Durano van Schwalbe, maar deze was me nog te hoog en te slap. Dit jaar heb ik gekozen voor de 23 mm draadvariant. Opgepompt tot 10,5 bar worden het dan net karrenwielen. Het rijden van een stootlek of "snake bite" is hiermee bijna volledig uit te sluiten. Op het asfalt rijden ze als een raket en wat dan nog over blijft zijn een 150 km waar je wat zachter moet rijden. Het heeft gewerkt... Slechts een doorn heeft me te pakken gehad op de tweede dag. De weg gaat van Tasjkent naar Samarkand en daarvandaan naar de historische plaats Buchara in de woestijn. Proberen zoveel mogelijk met daglicht te rijden dan zie je de grote gaten en scheuren op tijd. Na Buchara is het min of meer dezelfde weg weer terug met door de organisatie georganiseerde slaapplaatsen. Het eten is prima en de ambiance ronduit exotisch. Verwacht geen luxe en altijd heet water om te douchen. De laatste twee dagen had ik problemen met de darmen, waarschijnlijk het gevolg van het veel te lekkere lokale eten. Ik kon weinig binnen houden en moest met enige regelmaat de berm opzoeken voor een sanitaire stop. Dankzij wat sterke pillen uit de apotheek in Samarkand die ik van de organisatie gekregen had heb ik ook de laatste dag nog uit kunnen rijden. Niet zo snel als vorig jaar maar overleven is het sleutelwoord op de "Silk Route 1200". Een adembenemend avontuur waar ik alweer niet in staat bleek te zijn om de Carbon High Racer van M5 te slopen op de slechte wegen! Zie ook: officiele tussen- en aankomsttijden (wel even Google Translate gebruiken)